Əlimizdə vədalar üçün hazırlanmış xəritələr olsa kaş ki... Çünki bilinməzliklə başa çıxmaq çətinə salar insanı. Ayrılıq sonrası yolumuzu bəlirləyən; sağamı, solamı, səhvəmi düzlüyəmi doğru yol aldığımızı anlaya biləcəyimiz və o yoldan başqa bir yolun daha olduğunu görəbiləcəyimiz xəritə olsa kaş ki. Nə zaman biriylə vədalaşmalı olsam nə deyəcəyimi, necə davranacağımı bilmərəm və buz kəsilərəm o an.Yola salmanın da, yola salınmanın da bir üsulu vardır deyərlər, heç anlamam o işlərdən. Və bu gecə vədalar adına bir neçə sətir yazmaq istədim. Daha doğrusu dərinliyi olan bir vədaya getmək istədim…
Bir eşqin necə yaşandığını o eşqi yaşayan iki insandan başqa kimsə bilməz əslində. Artıq həyatımda olmayacaq birini yaxşı anlamağa çalışmalarım ətrafdakıları özündən çıxarsa da və bu israra anlam verməsələr də mən beləyəm. İnamımın qarşısına heç bir məntiq keçə bilməz… İşığı görə bilmədiyin, həyat adına ümidini itirdiyin və özünü çıxılmaz anlarda hiss etdiyində bil ki sənə yaxşı arzular diləyən bir ürək var. Bəlkə də biraz inadım var, əsəbləşdikdə nə etdiyimi bilməm, ağzımdan çıxan sözlərin sonunu əsla hesab etməm… Ama hər şeyə baxmayaraq necə qəlbim olduğunu ən yaxşı sən bilərsən. İnciyən yanımla incitmişəmdir səni, bunu unutma.
Mənə etdiklərin çox yaxşı şeylər deyildi əlbəttə, amma bütün bunları təəccüblərinə, sənin də yorulduğuna, hüzur istədiyinə, verdiyinin qədərini eynilə almaq istəmənlə anlayıram. Vicdanən narahatlıq duymadığını düşünməsəm də, amma kaş ki, bunları bilməsəydi, dediyini də hiss edər kimiyəm. Mən də yaxşı ki, çox şeyi zamanında hiss etdim, amma hiss etdirmədim…
Uzun bir birliktəlikdən sonra sonda iki yol vardır. Ya sonsuzluğa gedər əl-ələ, ya da sonsuza qədər ayrılar əllər. Qısa müddətli ayrılıq deyə bir şey yoxdur, bunu getdiyimdə anlamanı istərdim... İndi verdiyin mahnıları dinləyirəm… Amma indi son dinləyişimdir… Nədənsə səmimiyyətlə və gerçəkdən hiss edərək, dinlə dediyini düşünməkdəyəm hələ... Məncə sən də dinləmə artıq o musiqiləri... Bir zamanlar için çox rahatdı ayrı olduğumuzu bilsən belə birbirimizi sevdiyimizi, varlıqlarımızın başqa-başqa insanlarla əsla yetinəməyəcəyini, nə olursa olsun axtardığın an yanında olacağımı düşünürdün... Elədir ki, var bu belə idi... Amma bilmədin ki, saxtakarlıqlar səmimiyyəti öldürər insanlarda soyuqluq yaradar... Mən də o soyuqluğu yaşadım... Yəni yaşatdın… Ümid varam ki, gözəl bir sevgin olar... Ən azından mənimlə yaşanan inamsızlıqlar, saxtakarlıqları başqasına yaşatmarsan...
Dərinliyi olan bir vəda olsun istədim… İstəsəm sənin kimi sözlərlə vəda etməyi bacarardım, amma mən gözləri üstün tutdum... Nə mən, bu sətirləri yazarkən istədiklərimi deyə bilərəm sənə; nə də sən, bu sətirləri oxusan da nə dediyimi anlayacaq biri deyilsən. Ən azından bu həqiqət ki, necə davrandığımdan asılı olmayaraq, inamımın qarşısına heç kim, heç bir məntiq gələ bilməz… Və necə davransanda sən deməzdən əvvəl gözlər hər şeyi anladar!
Bir eşqin necə yaşandığını o eşqi yaşayan iki insandan başqa kimsə bilməz əslində. Artıq həyatımda olmayacaq birini yaxşı anlamağa çalışmalarım ətrafdakıları özündən çıxarsa da və bu israra anlam verməsələr də mən beləyəm. İnamımın qarşısına heç bir məntiq keçə bilməz… İşığı görə bilmədiyin, həyat adına ümidini itirdiyin və özünü çıxılmaz anlarda hiss etdiyində bil ki sənə yaxşı arzular diləyən bir ürək var. Bəlkə də biraz inadım var, əsəbləşdikdə nə etdiyimi bilməm, ağzımdan çıxan sözlərin sonunu əsla hesab etməm… Ama hər şeyə baxmayaraq necə qəlbim olduğunu ən yaxşı sən bilərsən. İnciyən yanımla incitmişəmdir səni, bunu unutma.
Mənə etdiklərin çox yaxşı şeylər deyildi əlbəttə, amma bütün bunları təəccüblərinə, sənin də yorulduğuna, hüzur istədiyinə, verdiyinin qədərini eynilə almaq istəmənlə anlayıram. Vicdanən narahatlıq duymadığını düşünməsəm də, amma kaş ki, bunları bilməsəydi, dediyini də hiss edər kimiyəm. Mən də yaxşı ki, çox şeyi zamanında hiss etdim, amma hiss etdirmədim…
Uzun bir birliktəlikdən sonra sonda iki yol vardır. Ya sonsuzluğa gedər əl-ələ, ya da sonsuza qədər ayrılar əllər. Qısa müddətli ayrılıq deyə bir şey yoxdur, bunu getdiyimdə anlamanı istərdim... İndi verdiyin mahnıları dinləyirəm… Amma indi son dinləyişimdir… Nədənsə səmimiyyətlə və gerçəkdən hiss edərək, dinlə dediyini düşünməkdəyəm hələ... Məncə sən də dinləmə artıq o musiqiləri... Bir zamanlar için çox rahatdı ayrı olduğumuzu bilsən belə birbirimizi sevdiyimizi, varlıqlarımızın başqa-başqa insanlarla əsla yetinəməyəcəyini, nə olursa olsun axtardığın an yanında olacağımı düşünürdün... Elədir ki, var bu belə idi... Amma bilmədin ki, saxtakarlıqlar səmimiyyəti öldürər insanlarda soyuqluq yaradar... Mən də o soyuqluğu yaşadım... Yəni yaşatdın… Ümid varam ki, gözəl bir sevgin olar... Ən azından mənimlə yaşanan inamsızlıqlar, saxtakarlıqları başqasına yaşatmarsan...
Dərinliyi olan bir vəda olsun istədim… İstəsəm sənin kimi sözlərlə vəda etməyi bacarardım, amma mən gözləri üstün tutdum... Nə mən, bu sətirləri yazarkən istədiklərimi deyə bilərəm sənə; nə də sən, bu sətirləri oxusan da nə dediyimi anlayacaq biri deyilsən. Ən azından bu həqiqət ki, necə davrandığımdan asılı olmayaraq, inamımın qarşısına heç kim, heç bir məntiq gələ bilməz… Və necə davransanda sən deməzdən əvvəl gözlər hər şeyi anladar!
