Sən ürəyini bir neçə cümləylə izah etməyə çalışarkən. Mən ürəyimi ürəyinlə izah etdim özümə..
Gözlərimlə deyildə ,ürəyimlə baxdım gözlərinə..
Sən əllərinlə günəşə təslim edərkən gecələrini, Mən ümidsizliklərlə qaranlıqlara təslim etdim gecələrimi.
Sən bədəninin təkcə nəfəs alışınla yaşadığını sanarsan halbuki mənim üçün yaşamaq sənin nəfəs alışın..
Gözlərimlə deyildə ,ürəyimlə baxdım gözlərinə..
Sən əllərinlə günəşə təslim edərkən gecələrini, Mən ümidsizliklərlə qaranlıqlara təslim etdim gecələrimi.
Sən bədəninin təkcə nəfəs alışınla yaşadığını sanarsan halbuki mənim üçün yaşamaq sənin nəfəs alışın..
Sarılmağı bilərsənmi? Sahiblənməyi, sahibləndiyində sadiq qalmağı? Sən bilərsənmi aşiq olmağı? Bölünə bilərsənmi ikilərə, üçlərə, lazım olsa minlərə? Edə bilərsənmi? Həqiqətən sevə bilərsənmi? Sevmənin deməsi olmaz. Unutma; ya çox sevərsən bir dəfə, ya da heç sevməzsən..
İnsan birini çox sevdiyində, bir müddət sonra heç bir şeyə reaksiya verə bilmir. Oturar bir şüşə kənarına və eləcə izləyir ətrafı. Boş boş baxır. Zaman axır və hələ boş gözlərlə süzür ətrafı. Sonra özünə gəlir, saatlarını itirdiyinin fərqinə varır. Amma o şüşənin kənarından heç qalxmağı heç istəmir. Çünki insan; darıxır. Çox darıxır. Təxmin edə biləcəyindən də daha çox.
Adını sığdıra bilmədiyim sətirlərim var önümdə...
nə çox yazmışam sənlə başlayıb sənlə bitən səhifələr
adını necə gizləmişəm o hərflərə bir mən bilmişəm oxuyarkən səni bir mən... bilinməyən mübtədam olmusan sən həmişə həyatımı quran cümlələrdə;
gizli amma həmişə xüsusi hər şeydə sən olmusan yəni hər şey bir az sən. Eşq
nə çox yazmışam sənlə başlayıb sənlə bitən səhifələr
adını necə gizləmişəm o hərflərə bir mən bilmişəm oxuyarkən səni bir mən... bilinməyən mübtədam olmusan sən həmişə həyatımı quran cümlələrdə;
gizli amma həmişə xüsusi hər şeydə sən olmusan yəni hər şey bir az sən. Eşq

Bəzən düşünürəm də hərbidən çox sevmişəm səni.
Qırılan qanadlarına baxmayaraq hələ yuvasına uçmaq istəyən bir quş
kimi… və mən səni elə sevmişəm ki; cənnətdən qovulmuş bir
mələyin dönüb Allaha ‘nə olar bağışla məni' deyişi kimi…
hələ inanclı və dodaqlarında ümid daşıyaraq…
Qırılan qanadlarına baxmayaraq hələ yuvasına uçmaq istəyən bir quş
kimi… və mən səni elə sevmişəm ki; cənnətdən qovulmuş bir
mələyin dönüb Allaha ‘nə olar bağışla məni' deyişi kimi…
hələ inanclı və dodaqlarında ümid daşıyaraq…
Yazmaq bir az daha yaxınlaşdırırdı səni mənə.
Hər yazışımda bir az daha yanımda idin sən və mən bir az daha oradaydım.
Yazmasaydım əgər necə başa çıxa bilərdim bu iç qanamasıyla..?
Bir ‘Heç' uğruna qanayan bu ‘iç qanamasıyla'…
Hər yazışımda bir az daha yanımda idin sən və mən bir az daha oradaydım.
Yazmasaydım əgər necə başa çıxa bilərdim bu iç qanamasıyla..?
Bir ‘Heç' uğruna qanayan bu ‘iç qanamasıyla'…
Məni bədənimdən deyil, gözlərimdən tanı.
Səni ən çox gözlərimlə sevdim mən və əllərimdən daha çox
toxunmuşluğu vardır sənə. Hanı bir gün bədənimdən uzaqlaşmaq
istəsən əgər, yenə də gözdən çox uzaqlaşma…
Səni ən çox gözlərimlə sevdim mən və əllərimdən daha çox
toxunmuşluğu vardır sənə. Hanı bir gün bədənimdən uzaqlaşmaq
istəsən əgər, yenə də gözdən çox uzaqlaşma…
Haydı gizlənpaç oynayaq yalançı yarım.
Mən mama olub gözlərimi bağlayım və sən saxlan.
Gözlərimi açdığımda o qədər uzaqda ol ki ətrafımda görməyim səni.
Ömür boyu çıxma olduğun yerdən
məndə GERÇƏK EŞQİ axtarımaga davam edim.
Mən mama olub gözlərimi bağlayım və sən saxlan.
Gözlərimi açdığımda o qədər uzaqda ol ki ətrafımda görməyim səni.
Ömür boyu çıxma olduğun yerdən
məndə GERÇƏK EŞQİ axtarımaga davam edim.

tərcümə etdi:so_sad