
Gedirəm...
Artıq gedirəm çox uzaqlara.Bütün bu əzablardan qurtulub gedirəm.
Ama bir fərqi olacaq digər gedişlərimdən.
Bu səfər məni tapa bilməyəcəksiz.Nə dəniz kənarında,nə evimizin damında nə də hansısa bir kafedə.
Bu səfər çox uzaqlara gedirəm.Yoox fikirləşməmişəm hara gedəcəyimi.
Rahat olun ara bir zəng edərəm oralardan sizə.Səsimi eşidib darıxın deyə.
Çünki verdiyiviz əzabları hiss edəcəksiz səsimdə.Mən hiss etdirəcəm bunu sizə.
Çünki çox ağladım.Çox sızladım.Dərdimə şərik olmadınız "Nə olub sənə" soruşanda "Heç nə" dedim.
Ardını soruşmadınız.Dəyərliydim əvvəl.Yaxşıydım.Sözə baxandım.Sakit idim.
Ama vaxt ötdükcə,zaman axıb getdikcə anladım bəzi şeylərə gec qaldığımı.
Bəlkə zamanı geri qaytara bilmərəm.Ama yaşamadıqlarımı,yaşaya bilmədiklərimi yaşamaq üçün gedirəm...
Özümdən bir xatirə kimi 3şeyi qoyuram: 5 yaşımda aldığınız kuklanı,
10 yaşımda aldığınız donu və 15 yaşımda aldığınız bilərziyi qoyub gedirəm.
Və 7yaşımda məktəbə gedərkən ilk təmiz təbəssümlə çəkdirdiyim şəkli qoyuram.
Üzümü unutsanız gülər üzümü yada salın deyə.
Çünki "ağlarkən çox çirkin olursan" demişdiniz mənə.
Heçnəyi unutmayacam.Sizdə bunu unutmayın.
Mənə yaşamağa imkan vermədiyiniz uşaqlığımı yaşamağa gedirəm.
Artıq bitir sözlərim son məktubumda.Bağışlayın,həmişəki kimi səliqəsizəm.
İslatdım göz yaşlarımla məktubu.Sagolun.Gedirəm artıq.
ƏlviDa...!
Artıq gedirəm çox uzaqlara.Bütün bu əzablardan qurtulub gedirəm.
Ama bir fərqi olacaq digər gedişlərimdən.
Bu səfər məni tapa bilməyəcəksiz.Nə dəniz kənarında,nə evimizin damında nə də hansısa bir kafedə.
Bu səfər çox uzaqlara gedirəm.Yoox fikirləşməmişəm hara gedəcəyimi.
Rahat olun ara bir zəng edərəm oralardan sizə.Səsimi eşidib darıxın deyə.
Çünki verdiyiviz əzabları hiss edəcəksiz səsimdə.Mən hiss etdirəcəm bunu sizə.
Çünki çox ağladım.Çox sızladım.Dərdimə şərik olmadınız "Nə olub sənə" soruşanda "Heç nə" dedim.
Ardını soruşmadınız.Dəyərliydim əvvəl.Yaxşıydım.Sözə baxandım.Sakit idim.
Ama vaxt ötdükcə,zaman axıb getdikcə anladım bəzi şeylərə gec qaldığımı.
Bəlkə zamanı geri qaytara bilmərəm.Ama yaşamadıqlarımı,yaşaya bilmədiklərimi yaşamaq üçün gedirəm...
Özümdən bir xatirə kimi 3şeyi qoyuram: 5 yaşımda aldığınız kuklanı,
10 yaşımda aldığınız donu və 15 yaşımda aldığınız bilərziyi qoyub gedirəm.
Və 7yaşımda məktəbə gedərkən ilk təmiz təbəssümlə çəkdirdiyim şəkli qoyuram.
Üzümü unutsanız gülər üzümü yada salın deyə.
Çünki "ağlarkən çox çirkin olursan" demişdiniz mənə.
Heçnəyi unutmayacam.Sizdə bunu unutmayın.
Mənə yaşamağa imkan vermədiyiniz uşaqlığımı yaşamağa gedirəm.
Artıq bitir sözlərim son məktubumda.Bağışlayın,həmişəki kimi səliqəsizəm.
İslatdım göz yaşlarımla məktubu.Sagolun.Gedirəm artıq.
ƏlviDa...!
